De kunst van het ouder worden (2018)

Sinds ruim honderd jaar is onze gemiddelde levensverwachting meer dan verdubbeld. Veel is al gezegd over de economische, biologische en medische gevolgen daarvan. Maar wat betekent ouder worden eigenlijk in een tijdperk waarin we niet langer bepaald worden door religieuze voorschriften, maar ieder van ons zijn eigen ouder worden zelf moet bepalen? Is het vooral een kwestie van proberen ‘jong te blijven’ of de zoektocht naar een voltooid leven? Of heeft het ouder worden zijn eigen onvervreemdbare kwaliteiten?

In het succesvolle De kunst van het ouder worden (2018, tiende druk) gaan Joep Dohmen en Jan Baars in de geschiedenis van de filosofie op zoek naar antwoorden op deze vragen. Zij brengen bekende en minder bekende teksten over ouderdom van klassieke tot hedendaagse denkers bijeen, met behalve het bekende De Senectute van Cicero of Simone de Beauvoirs La Vieillesse meer dan vijftig sprankelende teksten. Neem Schopenhauer, volgens wie ons leven lijkt op een geborduurde lap: gedurende het eerste deel zie je het glanzende borduur­sel, gedurende het tweede deel kijk je aan tegen de onderkant. Ouder worden is dan je wapenen tegen de algehele ontnuchtering. Gelukkig zijn er ook zeer vitalise­ren­de visies te vinden in deze rijke bundel over het ouder worden van mannen en vrouwen. Ze zijn een bron van inspiratie in laatmoderne tijden.